ترامپِ عاقل

روز گذشته در اخبار آمده بود که در پی سرنگونی یک پهپادِ امریکایی در خلیج فارس, دونالد ترامپ ابتدا دستور حملۀ به سه پایگاه ایران را صادر و ده دقیقه قبل از حمله, آن را متوقف نموده است.

پرسش ایجاست که چرا؟

پاسخ به این پرسش مستلزم این است که بدانیم هدف نهایی دولت امریکا و مجری آن یعنی دونالد ترامپ, چیست. آیا واکنش سریع امریکا به سرنگونی یک پهپاد در راستای رسیدن به هدف نهایی, عاقلانه بود؟

 حتی اگر هدف میان مدتِ دولت ترامپ را نشاندن دولت جمهوری اسلامی بر سر میز مذاکره و گرفتن امتیازاتِ از پیش تعیین شده بدانیم, حمله به سه موضع بیان شده می توانست راه رسیدنِ به هدفش را دورتر سازد, زیرا در آن صورت با مخالفت مردم و کشور های بسیاری روبرو می شد و در نهایت نمی تواست حملۀ خود را توجیح نماید. چراکه دلایل موجود برای حملۀ نظامی هنوز تحت بررسی است. هنوز معلوم نشده است که ایران پشت حملۀ به نفتکش ها بوده یا نه. واشنگتن می گوید بوده, تهران می گوید نبوده. معلوم نیست که آیا همانگونه که ایران ادعا می کند به ذخایر اورانیوم خود افزوده است یانه. امریکا ادعا می کند که پهپادش بر فراز آبهای بین المللی سرنگون شده و در این میان تهران می گوید جمع آوری لاشه و متلاشی شدۀ پهپاد را در سرزمین خود جمع آوری کرده و این نشان از متجاوز بودن پهپاد به سرزمین ایران است.

وجود این گونه موارد سبب می شد که حملۀ امریکا توسط شورای امنیت سازمان ملل محکوم شود. سازمانی که اعضایی چون چین و روسیه با حقِ وِتو را در خود دارد.

از این رو, بر این باورم که ترامپ با حرف ها و نمایش هایی به ظاهر عامی ولی در واقع زیرکانه و از همه مهمتر عاقلانه, در پی جمع آوری شواهد و مدارکی است که بتواند در صورت به هم خوردن زمانبندی از پیش تعیین شده برای به سر میز مذاکره نشاندن ایران, از قدرت نظامی اش به نحو احسن استفاده کند. حملۀ نظامی ای که بسیار کوبنده و نمایانگر قدرتش به ایران, و حتی به چین و روسیه باشد. حمله ای که مخالفان جنگ و شورای امنیت سازمان ملل هم انتظارش را داشته باشند. از طرفی در جایی که تحریم های اعمال شده از سوی امریکا در حال به زانو درآوردن دولت اسلامی است, چرا باید با تحریکی کوچک, موجب اشتباه محاسبتی شده و امریکا را از مسیر هموار, به بی راهه بکشاند؟

به بیراهه کشاندن امریکا نشان از باهوش بودنِ ملایان و واکنشی نبودن ترامپ, نشان ازعقلانیتِ در عملکرد او داشت.

در این میان وظیفۀ ما به عنوان ایرانیِ داخل و خارج از کشور چیست؟ آیا باید تنها نظاره گر وقایع باشیم و دست روی دست بگذاریم؟

در شرایط کنونی, چه حرکتی از سوی مردم می تواند نمایانگر مخالفت با کلیت جمهوری اسلامی, و در عین حال ضدیت شان با هر گونه تعرضِ خارجی به خاک میهنشان باشد؟

علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد   دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست.

مسعود نجاتی

۲۲ جون ۲۰۱۹