ملتی که هنوز با «مرگ بر سه مفسد»، «زنده باد شاه» و «جاويد شاه» زندگی میکند، نه عافيت میداند و نه عاقبت، نه تاريخ، نه درد مردم.

با مرده باد و زنده باد چيزی تغيير نمیکند؛ جز آنکه خود ملت بدبختی را بجان میخرد؛ بگمان آنکه زنده مرده میشود وروزگار بهتر میشود يا به اميد آنکه «مهدی» می آيد!.

زنده باد کی را زنده میکند و مرده باد چه کسی را مرده؟ به کدام عرق ملی نفس و معنويت میدهد؟ از خدمت های چه کسی سرمشق میگيرد؟؟ کدام نصيحت را عمل میکند؟

آنچه که دیروز و امروز ایرانی از آن کمتر برخوردار بوده است، درک کامل از يک قانون بنيادین و داشتن خرد و عمل کردن به آن است، نبود قانون اساسی یعنی «نداشتن ساختار مناسب به منظور اصلاح جامعه»،  از زمانی که بند ناف مردم از «قانون اساسی مشروطه» بريده شد؛ امید يک ملت 80 میليونی از زندگی سلب شد. نمیشود با سلام و صلوات، با وعده و وعيد، با سخنرانی و بيانيه و وعده «شما بکنيد من هستم» جامعه را اداره کرد. نمیشود با وابستگی به بيگانه، بهره وری سیستم اداری کشوری را بالا برد. نمیشود با دم زدن از «سيستم» و «نهاد قدرتمند» که همانا «قانون» باشد بدون دردست داشتن قانون، وعده داد. بدون قانون اساسی جامعه غیر پاسخگو ونا کارآمدشده و نمیشود با قدرت گلوله وچماق حتا با کنترل و نظارت شدید جلوی فساد را گرفت. وعده های زنده باد و مرده باد، شعار های آبکی؛ نشست های مسلکی، ديدار های الکی؛ نمیتواند ساختار‌های منطقی و مبتنی بر نظم خرد جمعی، را بر قرار وسرپا کند.

تنها قانون معتبر که با همت پدران دموکراسی ايران با خون نوشته شده است قانون اساسی مشروطه و متمم آن است.  ستارخان جان داد تا قانون برقرار شود.

شاهنشاه از سال 1970 وعده دروازه های تمدن بزرگ را میدادند، منتظر بودند مردم درسايه قانون اساسی به آن «خرد جمعی» برسد.... مرده باد و زنده باد کشور را با نشستی که مشتی عقل باخته با بيگانه داشتند به فساد وتباهی بدون قانون رساند. ايشان مرد، ومردم به تباهی افتاد. ملت گوش نمیکرد... گوش نکرد... نوکر بيگانه شد....

شما هرقدر هم با حاکمان ثروت، اليگارشی ها هم پياله بشوی تا قانون اساسی مشروطه نباشد، جز پيمانه خالی چيزی به بغلتان نخواهند داد. 44 سال است نداده اند.

هرچه تلاش بشود، هرچه بی صفتی بشود، هرچه پيش آيد؛ ايران به هر راهی هم که کشانده شود، دوران قانونمندی دو پهلوی اول ودوم زير لوای قانون اساسی بود که تاريخ کشورمان را ساخت؛ آن دوران را درخشانترين دوران تاريخ سه هزار ساله کشورمان کرد، به يادگار خواهد ماند.

فکر نکنيد بدون قانون وارد دوران گذار بشويد.

به ياد محمد رضا شاه آريامهر وبه نام نامی رضا شاه بزرگ.

او مرد؛ «تنها چيزی که با خود به گور برد، تاريخ بود» اينرا گفت و نوشت، پند بگيريد.

ح-ک